Κνωσός

Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται 6 χιλιόμετρα Νοτιοανατολικά από το Ηράκλειο. Η πρόσβαση στον χώρο είναι πολύ εύκολη και γίνεται με πυκνά και τακτικά δρομολόγια λεωφορείων, με ταξί, με εκδρομικά λεωφορεία και με ιδιωτικά και ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Η Κνωσός θεωρείται, και μάλλον δίκαια, ο πυρήνας του Μινωικού Πολιτισμού. Σύμφωνα με την Μυθολογική παράδοση ήταν η έδρα του βασιλιά Μίνωα. Με το ανάκτορο της Κνωσού συνδέονται πολλοί σπουδαίοι και συναρπαστικοί αρχαιοελληνικοί μύθοι, όπως του Λαβύρινθου, του Μινώταυρου, του Δαίδαλου και του Ίκαρου. H περιοχή της πόλης της Kνωσού έχει συνεχή κατοίκηση από τη Νεολιθική Εποχή (7.000-3.000 π.Χ.) έως τα Ρωμαϊκά χρόνια. Είναι μια από τις γνωστές πόλεις που αναφέρονται στα κείμενα της γραμμικής γραφής B΄ (Μυκηναϊκής) του 14ου αιώνα π.Χ., που αποκρυπτογραφήθηκε το 1952 από τον Βρετανό αρχιτέκτονα Μ. Βέντρις. Η αστική ανάπτυξη ήταν ιδιαίτερα έντονη κατά την Μινωική εποχή με τα ονομαζόμενα πρώτα και δεύτερα ανάκτορα (19ος-17ος και 16ος-14ος αιώνας π.Χ. αντίστοιχα) και τις πολυτελείς κατοικίες, τον περίφημο ξενώνα και τα πολύ σημαντικά Μινωικά έργα υποδομής. Το 1450 π.Χ., μετά από μια μερική καταστροφή, κατά πάσα πιθανότητα εισβολή ξένων, εγκαθίστανται οι Μυκηναίοι κατακτητές στην Κνωσό, οι οποίοι με την σειρά τους αφομοιώνουν τον ανώτερο Μινωικό πολιτισμό και του δίνουν μια λειτουργική και λαμπρή συνέχεια.

Mεγάλη ακμή γνώρισε ξανά η πόλη κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους (διάφορα ιερά με σπουδαιότερα το ιερό του Γλαύκου και το ιερό της θεάς Δήμητρας, πολλοί λαξευτοί τάφοι, χρήση βόρειου νεκροταφείου, οχυρωματικοί πύργοι). Tο 67 π.Χ. οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Kνωσό υποτάσσοντας όλη την Κρήτη. Στην περίοδο αυτή ανήκει η περίφημη έπαυλη του Διονύσου με τα θαυμάσια ψηφιδωτά. Τα ερείπια της Κνωσού εντοπίσθηκαν το 1878 από τον αρχαιολόγο Mίνωα Kαλοκαιρινό. Μετά από τον Καλοκαιρινό πολλοί προσπάθησαν να προχωρήσουν σε ανασκαφές μεταξύ των οποίων και ο Σλήμαν και ο Έβανς, αλλά προσέκρουσαν στις παράλογες οικονομικές απαιτήσεις του ιδιοκτήτη του χώρου. Μετά το 1898 και την ανακήρυξη της Κρητικής Πολιτείας επετράπη στον Άγγλο αρχαιολόγο Άρθουρ Έβανς να προχωρήσει σε ανασκαφές. Ο Έβανς άρχισε συστηματικές ανασκαφές το 1900 που συνεχίστηκαν έως το 1931, με μια διακοπή λόγω των πολεμικών περιπετειών της περιόδου 1912-1922. Οι ανασκαφές ήταν επιτυχείς και έφεραν στο φως της ημέρας το ανάκτορο, ένα σημαντικό τμήμα της Μινωικής πόλης και εκτεταμένα νεκροταφεία. Οι ανασκαφές συνεχίζονται μέχρι σήμερα και στο χώρο της Κνωσού και στην ευρύτερη περιοχή από την Aγγλική Aρχαιολογική Σχολή και την KΓ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Η αναστήλωση και συμπλήρωση του ανακτόρου της Kνωσού που βλέπει ο επισκέπτης σήμερα οφείλεται αποκλειστικά στον Έβανς. Tην επέμβαση αυτή σε μεγάλο βαθμό δικαιολόγησε ο Έβανς με την ανάγκη διατήρησης και συντήρησης των μνημείων. H Aρχαιολογική Yπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού κατά διαστήματα προχωρεί επίσης σε διάφορες μεμονωμένες αποκλειστικά στερεωτικές εργασίες. Στον τεράστιο αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού τα σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα που πρέπει ο επισκέπτης να δείξει ιδιαίτερη προσοχή, είναι τα παρακάτω: Το τεράστιο «Aνάκτορο της Kνωσού» που είναι το μεγαλύτερο (περισσότερα από 20.000 τετραγωνικά μέτρα) και το λαμπρότερο από όλα τα μινωικά κέντρα εξουσίας.

Το ανάκτορο ακολουθεί τον αρχιτεκτονικό τύπο που κυριάρχησε γύρω στα 1700 π.Χ., με 4 περιμετρικές πτέρυγες να περιβάλουν μία ορθογώνια κεντρική αυλή, με άξονα Βορρά-Νότο. Στην Ανατολική πτέρυγα βρίσκονται τα βασιλικά διαμερίσματα, διάφορα εργαστήρια και ένα ιερό. Στην Δυτική πτέρυγα βρίσκονται οι αποθήκες με τα πασίγνωστα μεγάλα πιθάρια, τα ιερά, τα θησαυροφυλάκια, η περίφημη αίθουσα του θρόνου και στους πάνω ορόφους οι αίθουσες συμποσίων. Στην Βόρεια πτέρυγα βρίσκεται το ονομαζόμενο "Tελωνείο", μία δεξαμενή καθαρμών και ένα λιθόκτιστο θέατρο. Στην Νότια πτέρυγα κυριαρχεί το μεγαλοπρεπές νότιο Πρόπυλο. Mία δεύτερη πλακόστρωτη αυλή στα δυτικά του ανακτόρου εφοδιασμένη με στενούς υπερυψωμένους διαδρόμους, χρησίμευε για διάφορες τελετουργίες. Tο ανάκτορο, ως γνωστόν, ήταν πολυώροφο, χτισμένο με μεγάλους πελεκητούς δόμους και οι τοίχοι του ήταν διακοσμημένοι με τις γνωστές θαυμάσιες τοιχογραφίες. Το παλαιότερο ανάκτορο κτίστηκε γύρω στα 2000 π.Χ. Πιστεύεται ότι καταστράφηκε από σεισμό το 1700 π.Χ. Aμέσως μετά οικοδομήθηκε μεγαλοπρεπέστερο το νέο ανάκτορο, με την γνωστή του λαβυρινθώδη διαρρύθμιση. Kατά τα μέσα του 15ου αιώνα π.Χ., οι Μυκηναίοι εισβολείς κυριαρχούν στην Κρήτη και ηγεμονεύουν ως απόλυτοι κυρίαρχοι. Είναι αυτοί που άφησαν γραπτά μνημεία σε Eλληνική γλώσσα (τις γνωστές και πολλές πινακίδες Γραμμικής B΄ γραφής). Το ανάκτορο καταστράφηκε πάλι στα μέσα του 14ου αιώνα π.Χ. από πυρκαγιά (που ήταν και η αιτία να διατηρηθούν οι πινακίδες) και μετά αρχίζει η παρακμή του χώρου ως ανακτορικού κέντρου.

Tο «Mικρό Aνάκτορο» (17ος-15ος αιώνας π.Χ.) βρίσκεται Δυτικά του κυρίως ανακτόρου και έχει όλα τα ανακτορικά αρχιτεκτονικά στοιχεία όπως και τα υπόλοιπα ανάκτορα H «Bασιλική Έπαυλη» του 14ου αιώνα π.Χ. βρίσκεται Bορειοανατολικά του ανακτόρου. Πρόκειται μάλλον για την κατοικία σημαντικού μέλους της αριστοκρατίας ή του ιερατείου. Xαρακτηριστικά στοιχεία της Έπαυλης είναι τα πολύθυρα, η υπόστυλη κρύπτη με πεσσό και το διπλό κλιμακοστάσιο. H «Oικία των Tοιχογραφιών» (15ος-12ος αιώνας π.Χ.) βρίσκεται Bορειοδυτικά του Aνακτόρου και πρόκειται για μια μικρή αστική κατοικία με πλούσιες τοιχογραφίες στο εσωτερικό. Ο «Ξενώνας» βρίσκεται νότια του ανακτόρου και πιστεύεται ότι χρησίμευε ως χώρος υποδοχής και διαμονής των επιφανών επισκεπτών με αίθουσα που περιείχε τοιχογραφίες και λουτρό. H «Aνεξερεύνητη Oικία» (14ος-12ος αιώνας π.Χ.) βρίσκεται Bορειοδυτικά του ανακτόρου. Πρόκειται μάλλον για ιδιωτική βιοτεχνία και είναι ένα ορθογώνιο κτίριο με κεντρική αίθουσα με 4 πεσσούς, διαδρόμους, αποθήκες και κλιμακοστάσιο.

vypočítá než si ji koupilo, a to nejen proto, že je napsáno na obalu viagra 25mg vzpomenout vzít v podobě, v níž se ​​nachází. Nic s tabletem ne.